In het kader van de Vragen aan Ymerce bij deze de eerste stelling, eentje waarop ik later vandaag ook zal reageren tijdens het Hot100 debat. Input is natuurlijk welkom;-)
Als de huidige cultuursector zich niet vernieuwt speelt het over tien jaar een gemarginaliseerde rol in deze hoog technologische en medialiserende wereld. Innovatiekracht zal vooral liggen bij de commercie.
Mijn antwoord op deze stelling is dat de 'cultuursector' zoals we die nu kennen straks niet meer bestaat, nieuwe media zorgen voor een democratisering van dit vooralsnog elitaire segment van de samenleving. De culturele diversiteit (zowel in produktie als consumptie) is groter dan ooit, de drempel om te participeren lager dan ooit (al dan niet door commercie gedreven). Waar iedereen bang was voor teveel eenheidsworst vanwege de macht van bijvoorbeeld de grote mediabedrijven (muziek, film, TV, uitgevers, theaters, etc), gebeurt nu juist het tegenovergestelde en ontdekt ieder individu langzaam zijn eigen niche in de culturele Long Tail via de nieuwe media. De bestaande cultuursector (en de personen en organisaties waaruit deze bestaat) moet zich niet langer verschuilen achter een muur van subsidies, conventies, instituties en vriendjespolitiek, maar dezelfde instrumenten en media omarmen die iedereen nu tot z'n beschikking heeft. De wereld is plat.
Yme,
BeantwoordenVerwijderenIk ben het hier voor het eerst sinds lange tijd niet helemaal met jou eens ;-)
Zelf ben ik bijvoorbeeld bezig met het Filmfestival Rotterdam om daar meer web 2.0 ideeen te integreren (opzetje bijna af). Dan kan ook bij andere platform events.
Ik denk dat traditionele cultuur ook blijft bestaan maar misschien kleiner wordt (theater, musea etc.) door meer aanbod op nieuwe media. Maar ook bij traditionele kleine cultuur zal interactiviteit/netwerken belangrijker worden...ook (mobile) tagging e.d.
Cultuur in klassieke zin kan naar mijn mening ook in de toekomst een inspirerende factor blijven. Kunst, fundamenteel onderzoek en DARPA blijven toch de bronnen van innovatief denken naar mijn idee.
[...] week tijdens het Hot100 debat over de Nederlandse cultuursector stelde ik dat cultuurproductie gedemocratiseerd is, zelfs voor [...]
BeantwoordenVerwijderenYuri, waarover zijn we het nou oneens;-)?
BeantwoordenVerwijderenWaar de discussie over wat High Culture en Low Culture is, al tot het verleden behoort, is dit een soortgelijke kwestie. Het gaat erom wie er bepaalt wat cultuur is, wie die cultuur maakt en wie het er voor het zeggen heeft. Het literaire uitgevershuis is hier een mooi voorbeeld van. Die heeft het druk met het halen van de targets en neemt voor lief dat hij of zij daar slechte boeken voor moet uitgeven. Een zinnige extra bezigheid om de uitgever nog meer overwerkt te krijgen, zou zijn om in de gaten te houden wat er nu al via pod wordt verspreid... en gelezen, en gewaardeerd.
BeantwoordenVerwijderenYme,
BeantwoordenVerwijderen"De bestaande cultuursector (en de personen en organisaties waaruit deze bestaat) moet zich niet langer verschuilen achter een muur van subsidies, conventies, instituties en vriendjespolitiek, maar dezelfde instrumenten en media omarmen die iedereen nu tot z’n beschikking heeft. De wereld is plat."
Deze zin deel ik niet in termen van subsidies, vriendjespolitiek e.d. Soms is subsidie nodig om iets bijzonders een zetje te geven, net als fundamenteel wetenschappelijk onderzoek. Vreemde nieuwe kunstvormen en onderzoek kunnen hierdoor meer kansen krijgen.
Ik deel dat de democratiseringsgolf die ook in de cultuursector een rol gaat spelen (platte wereld) maar er is ook nog steeds behoefte aan een elitair gezelschap die kwaliteit kan spotten, steunen en lanceren. Dat hoeft niet direct vanuit de markt of doelgroep worden gedaan, wel meer dan nu maar niet alleen. Ratings, reviews, top10s, recommendation engines, search, bottom up/micro-funding en andere sociale filtering tools zijn hierbij van belang, ook in de cultuur/kunsten.
Een aardig voorbeeld vind ik de nieuwe initiatieven van Wired met hun nieuwe website in juni 2007. Open content, in proces en output (zie Long Tail discussie over Radical Transparency) maar....ook met de klassieke inbreng en selectie van de redactie van Wired zelf. Dit geldt ook meer en meer voor de cultuursector naar mijn idee. En-en dus. En elitair en democratisch, best of both worlds. Maar misschien bedoelde jij dit ook wel met de cultuursector, dat en-en denken ?
Henry Jenkins laat in deze post een voorbeeld zien van Yme's idee over de cultuursector, in dit geval film:
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.henryjenkins.org/2007/02/four_eyed_mon...
Yuri, Wired doe dat allemaal zonder subsidie. Mijn punt is dat ik het gevoel heb dat bestaande structuren en subsidieregelingen de 'gevestigde culturele elite' blind maken voor de mogelijkheden hetzelfde (of zelfs meer) te bereiken zonder subsidie. Ik ben op zich niet tegen subsidie, maar dat is een ander punt.
BeantwoordenVerwijderenMirjam, de vraag wat cultuur is stond inderdaad redelijk centraal in het hele Hot100 debat. Het is best raar om te beseffen dat we er erg veel publiek geld aan uitgeven terwijl we het niet eens goed kunnen definieren. Laat staan dat we in staat zijn (achteraf) de rechtvaardigheid van subsidies te kunnen beoordelen.