Een ander model voor een publieke omroep met bestaansrecht?

Vanochtend luister ik in de auto naar een interview op BNR met Joop Daalmeijer, die van staatssecretaris Sander Dekker de opdracht heeft gekregen te adviseren over de toekomst van de publieke omroep. Dekker is met name benieuwd naar het antwoord op de vraag hoe de omroepen in de toekomst hun maatschappelijke rol kunnen vervullen. Een maatschappelijke rol die verder in dat verzoek niet gedefinieerd is, zoals De Nieuwe Reporter terecht opmerkt.

Los van de exacte taakstelling van de publieke omroep, ik ga er even vanuit dat er een bestaansrecht is, vraag ik me echter vooral af of het model van de publieke omroep wel het juiste is. Wanneer je, bijvoorbeeld, sport en amusement moet aankopen en uitzenden om voldoende publiek te krijgen voor de produkties die daadwerkelijk bijdragen aan de taakstelling, kunnen we dan niet een veel beter model bedenken?

Het is niet zozeer een mening, maar wel een vraag. Waarom heeft de publieke omroep niet een budget om produkties mogelijk te maken, die uitgezonden, gepubliceerd en/of gepromoot worden op de plekken en tijdstippen die zich daarvoor het best lenen? Zonder dat de publieke omroep daarvoor eigen zenders en websites nodig heeft. Waarom zou de overheid in deze anders moeten zijn dan een adverteerder of uitgever die samen met omroepen en produktiehuizen (cross mediale) formats ontwikkelt voor specifieke doelgroepen?

Wanneer ik echter naar Joop Daalmeijer luister dan vraag ik me af of we de juiste antwoorden op de gestelde vragen gaan krijgen. Ik kom er net achter dat hij bij mij om de hoek woont, dus misschien moet ik maar eens langslopen;-)

Gaat De Correspondent slagen?

Dat hangt er een beetje van af. Want het is bewust nog niet duidelijk wat De Correspondent gaat doen. Het is ook nog niet duidelijk welk of wiens probleem het probeert op te lossen. Maar er zijn een aantal aspecten die het voor mij lastig maken om te geloven in een goede afloop.

Het is leuk om te stellen dat je geen adverteerders wilt, dat rendement geen doel op zich is, of dat Joris Luyendijk tegelijk een voorbeeld en Correspondent is. Maar als het werk van Joris Luyendijk een inspiratie is, dan kan het kennelijk ook al zonder een platform als De Correspondent? De Correspondent belooft het beperkt mogelijk te maken artikelen gratis te delen, maar de inkomsten komen volledig uit abonnementsgelden? Of je het nu wilt of niet, daar ligt een spanningsveld. Een deel van het rendement zal geinvesteerd worden in de journalistieke ontwikkeling van het platform, dat wekt de suggestie dat een puur commercieel journalistiek bedrijf dat niet zou doen?

Het lijkt me prachtig als De Correspondent een succesvol en bloeiend bedrijf gaat worden, omdat het een goed vernieuwend produkt maakt waarvoor mensen bereid zijn te betalen. Met geld of aandacht. Maar ik geloof niet in het lange termijn succes van een bedrijf dat zegt het produkt uiteindelijk belangrijker te vinden dan het rendement. Ooit gaat iemand daarvoor de rekening (niet meer) betalen.

Als laatste is het wat mij betreft geen sterk signaal dat de initiatiefnemersen aandeelhouders min of meer risicoloos willen starten. Het is hun goed recht om het zo te proberen, maar als het straks een beetje tegenzit, blijft iedereen dan echt aan boord? Een eigen financiele commitment had mij over de streep getrokken om blind lid te worden.

Nu wacht ik liever af.

De Apple TV is er al

Bij mij thuis in ieder geval;-)

"Today we got another important piece of the puzzle: As Apple announced earlier in the year, its new Mountain Lion OS will offer “AirPlay mirroring,” so Mac users can move whatever’s on their laptop or PC screen directly to their TV, using the Apple TV box as bridge.

But a lot of clever folks I pay attention to, including Brightcove CEO Jeremy Allaire, think that AirPlay will be a key part of the Apple TV experience."

Het begin van een nieuw avontuur

Voor sommigen van jullie zal het geen nieuws meer zijn, maar op 8 mei aanstaande gooien Nicole, Jesse en ik voor onbepaalde tijd de trossen los om per zeilboot de wereld te gaan verkennen. Een lang gekoesterde droom, en uiteraard zullen we goed te volgen zijn voor de liefhebber...

In 2007 verruilde ik de virtuele Eccky wereld voor wat het begin zou zijn van een hele mooie tijd bij Hyves. Nu vijf jaar later is Hyves een echt bedrijf geworden en inmiddels onderdeel van TMG na de verkoop eind 2010. Hyves en het Hyves team spelen een belangrijke rol bij het realiseren van de ambitieuze groestrategie voor de digitale activiteiten van TMG en ik heb daar de afgelopen twee jaar met veel plezier aan meegewerkt. Wat mijn volgende professionele stap gaat zijn is doelbewust onduidelijk, dit aangezien de kleine nog niet leerplichtig is en het daarom een mooi moment is om te 'vertrekken' zoals dat heet... Hoofd leegmaken en nieuwe kansen de kans geven.

Vanaf deze plek wil ik het Hyves/TMG team bedanken voor de afgelopen jaren en tegelijkertijd heel veel succes wensen voor de komende jaren!

Dit weblog blijf ik trouwens gewoon bijhouden, onregelmatig waren de updates toch al;-)

Uitgevers geven over

De ontwikkelingen in de uitgeverswereld zijn sinds de start van het internet al meer dan interessant om te volgen. En de rol van Amazon in het bijzonder.

"By foolishly insisting on DRM, and then selling to Amazon on a wholesale basis, the publishers handed Amazon a monopoly on their customers—and thereby empowered a predatory monopsony"

Het nieuwe leren?

Joi Ito schrijft over zijn continue ervaringen als 'student', en ik denk dat veel mensen er zich in zullen herkennen. Zeker met initiatieven als de Khan Academy. De vraag is of we het traditionele schoolmodel moeten aanpassen? Het lijkt voor de hand te liggen, op z'n minst voor een deel.

"I love the videos of professors, amateurs and instructors putting their courseware online. They are a great resource for interest driven learners like me. However, I wonder whether we should be structuring the future of learning as online universities where you are asked to do the equivalent of reading the encyclopedia from cover to cover online. Shouldn't we be looking at the Internet as an amazing network enabling "The Power of Pull" and be empowering kids to learn through building things together rather than assessing their ability to complete courses and produce the right "answers"?"

De een z'n brood is de ander z'n dood

Dit mooie plaatje geeft weer in welke sectoren er banen verloren gaan, en in welke sectoren er sprake is van groei. En dat er een duidelijke relatie is tussen beide. Mocht je iets met kranten te maken hebben, lees dan zeker verder;-)