woensdag 5 oktober 2011

Zijn Twitter, Facebook en Hyves publieke domeinen?

Peter vroeg mij te reageren op een artikel dat verscheen op Netkwesties. Hans Schnitzler stelt daar dat 'sociale media onze veiligheid bedreigen'. In een lang stuk lijkt zijn boodschap te zijn:
"Een publiek domein waarin de persoonlijke willekeur regeert is een bedreiging voor een levensvatbare democratie. Maar vice versa geldt evenzeer: zodra de sfeer van de privacy stelselmatig geschonden wordt, dreigt er een tirannieke horizon."
Belangrijk in dit verhaal is echter dat hij diensten als Twitter, Hyves en Facebook ziet als publieke domeinen waar iedereen alles maar openlijk doet en schrijft.
"Klaarblijkelijk hecht men wel waarde aan een fysieke barrière tegen al te veel inkijk in de privé-omgeving. Maar zodra men zich in de virtuele ruimte begeeft, al dan niet met webcam, schijnen er nog weinig obstakels te bestaan ten aanzien van het prijsgeven van intieme informatie aan een potentieel miljoenenpubliek."
Voor deze laatste constatering is helaas niet al teveel onderbouwing te vinden, en het is ook precies op dit punt dat ik me vaak verbaas over het gemak waarmee conclusies worden getrokken op basis van die aanname. Want eigenlijk zegt Hans, in mijn woorden, het volgende:
Omdat persoonlijke berichten en meningen soms publiek zichtbaar zijn op diensten als Twitter, Hyves en Facebook, ontstaat er een publiek domein waarin de willekeur regeert en dat is een bedreiging voor een levensvatbare democratie.
De meeste berichten op Facebook en Hyves zijn helemaal niet publiek zichtbaar. En als ze dat zijn, dan moet je ze wel gericht zoeken, want dat ze openbaar zijn betekent nog niet dat iedereen ze ziet.

En Twitter, is dat dan een publiek domein? Mijn zusje van 14 blokkeerde me als volger toen ze erachter kwam dat ik iets te dicht op haar persoonlijke levenssfeer zat;-), en net als bij al haar vriendinnen zijn de tweets afgesloten voor niet-volgers. De jongere generatie is, ook op Hyves, een stuk bewuster van het publieke karakter van sociale media dan de oudere generaties.

Maar goed, er is wel degelijk een verschil met hoe dit soort zaken vroeger werkten. Een publiek zichtbaar bericht kán door iedereen gelezen worden, en ik verwacht dat we ons gedrag (zowel dat van lezers als plaatsers van publieke berichten) wat dat betreft steeds meer zullen aanpassen aan die werkelijkheid naarmate we er vaker mee geconfronteerd worden. Over de levensvatbaarheid van onze democratie maak ik me dan ook geen zorgen, ik zou eerder precies het tegenovergestelde willen beweren. Sociale media verhogen onze veiligheid, en de levensvatbaarheid van onze democratie.

Andere meningen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten